گفتی که دنیا را پر از غم دوست داری پس مطمئن هستم مرا هم دوست داری گفتی نمیخواهی ببارم عشق اما شعر غریبی را که گفتم دوست داری

باز در کلبه ی عشق عکس تو مرا ابری کرد.عکس تو خنده به لب داشت ولی اشک چشم مرا جاری کرد

دبیر فارسی بودم نامت را اولین غزل از صفحه کتابها می نهادم اگر دبیر جبر بودم عشق مجهول تو را بر قلب معلوم خودم بخش میکردم تا معادله محبت پدید آید اگر دبیر هندسه بودم ثابت می کردم که شعاع نگاهت چگونه از مرکز قلبم گذشت

روز اول شوخی شوخی جدی شد شوخی ترین جدی عمرم دوست داشتن تو بود و جدی ترین شوخی عمرم از دست دادن تو

من بی تو یک بوسه ی فراموش شده ام؛ یک شعر پر از غلط؛ یک پرنده ی بی آسمان؛ یک نسیم سرگردان؛ یک رویای نا تمام

آتشی که عشق روشن می کند بسیار بیشتر از سردی و خاموشی ای است که تنفر به بار می آورد
و من هرگز نمی توانم کسی را که به او لبخند نزده ام از ته دل دوست داشته باشم

-

نميگم دوستت دارم
 نميگم عاشقتم
 ميگم ديونتم كه اگه يه روز ناراحتت كردم بگي بيخيال ديونست . . .

--

بهترين لحظه، لحظه ايست كه فكر كني فراموشت كردم، بعد يك اس.ام.اس از طرف من بياد كه توش نوشته ميميرم برات !
 ولنتاینت مبارک !

--

يادته بهت گفتم كه خشت ديوار دلتم، تو هم منو شكستي
 ولي اشكالي نداره، حالا خاك زير پاتم !

--

قاب عكستو زدم جاي ساعت ديواري
 از اون موقع به بعد تو شدي تمومه لحظه هام . . .نظر یادتون نره